عصرانه‌ای جذاب!
مطالعه‌ای برای ارزیابی تأثیر مصرف پسته به‌عنوان عصرانه در جذب انرژی در وعدۀ غذایی بعدی، سیری، و آنتروپومتری در زنان سالم انجام شد.
دلیل این پژوهش:
پسته حاوی مواد مغذیِ باکیفیت چون پروتئین، فیبر، فیتواسترول، و آنتی‌اکسیدان است. به‌علاوه، پسته به‌طورطبیعی عاری از کلسترول است. پستۀ دامغان حاوی مقدار زیادی اسیدهای چرب غیراشباع (%53 از چربی کلی) و مقدار زیادی نسبت چربی اشباع‌نشده به اشباع‌شده (نسبت 6.8 به 1) است.
علی‌رغم تمامی این خواص تغذیه‌ای، به دلیل نگرانی دربارۀ احتمال افزایش وزن، افراد زیادی تمایلی به مصرف مکرر پسته در رژیم غذایی خود ندارند.
برخلاف عدم تمایل این افراد، شواهد علمی حاکی از آن است که جذب انرژی از میوه‌های روغنی مانند پسته با راندمان سیری بالا ارتباط دارد (Mattes&Dreher,2010). سیری به معنای میزان قدرت غذای مصرف شده در جلوگیری از ادامۀ مصرف غذا است. تصور می‌شود که مواد غذایی با قدرت سیری زیادْ میزان مصرف غذا و وزن بدن را کنترل می‌کنند(Hetherington et aI 2013; Bellisle and Blundell 2013). غذاهای زیادی با «ادعای سیری» به مصرف‌کنندگان پیشنهاد شده‌اند که نشان می‌دهند مصرف چنین غذاهایی می‌تواند به تأخیر در بازگشت گرسنگی کمک کند. این مواد غذایی به افراد کمک می‌کنند که غذای کمتری مصرف کنند و درکنترل وزن نیز مؤثر هستند.
محققان قصد داشتند که تأثیر پسته به‌عنوان میان‌وعده در میزان سیری، انرژی، و موادغذایی خرد و کلان و تأثیر آن در ترکیبات بدن را بررسی‌کنند.
اهداف:
هدف مطالعه، ارزیابی تأثیر افزودن پسته به‌عنوان عصرانه در محل کار یا خانه و تأثیر آن در:
- سیری
- جذب انرژی و مواد مغذی
- وزن و ترکیبات بدن
جمعیت هدف:
60 زن سالم و کم‌تحرک 18-50ساله
طراحی:
این تحقیق از نوع غیرمداخله‌ای، آزمایشی، تک‌محوری، تصادفی، و متشکل از دو گروه موازی بود.
همه شرکت‌کنندگان تحت معاینه پزشکی قرار گرفتند و شاخص‌های تن‌سنجی آن‌ها شامل قد، وزن، دور کمر، و باسن و ترکیب بدنی اندازه‌گیری شد.
با استفاده از برنامۀ تصادفی کامپیوتری، افراد به دو گروه تصادفی تقسیم شدند. گروه آزمایشیْ پسته و گروه کنترل‌ْ بیسکوییت گودا با پروتئین بالا مصرف کردند.
در طول آزمایشی چهارهفته‌ای، شرکت‌کنندگان در هر گروه ملزم به مصرف یک وعدۀ پسته و بیسکوییت پنیری با پروتئین و کالری مساوی شدند.
میان‌وعدۀ روزانه:
پسته (56 گرم، حدود 315 کیلوکالری)
بیسکوییت پنیری(56گرم، حدود 315 کیلوکالری)
شاخص‌های اصلی:
- احساس گرسنگی، سیری، و میل‌به‌غذاخوردن در زمان‌های ازپیش‌تعیین‌شده
- اندازه‌گیری‌های تن‌سنجی انجام‌شده در پایان مطالعه
- در پایان هفتۀ اول و چهارم، سوابق غذایی سه‌روزه از همه شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شد و انرژی، مصرف فرامغذی‌ها، و ریزمغذی‌های منتخب بررسی شد.
نتایج
- در گروه پسته، کاهش اندازۀ دورکمر بعد از چهار هفته پدیدار شد.
- چربی بدن در گروه پسته پایدار باقی ماند، درحالی‌که در گروه کنترل، افزایش چربی ملایم و آرام بود.
- تودۀ بدون‌چربی در گروه کنترل کمی کاهش یافت، درحالی‌که در گروه پسته ثابت ماند.
- مصرف تیامین، ویتامین ب6 ، مس، و پتاسیم در گروه پسته در هفته‌های اول و چهارم نسبت به گروه کنترل بیشتر بود.
- وزن شرکت‌کنندگان در پایان بررسی نسبت به آغاز آن تغییری نکرد.
- تفاوت معنی‌داری (p<0.05) بین این دو گروه در مصرف انرژی در وعدۀ شام یا عصر ومیزان گرسنگی/سیری مشاهده نشد.
جمع‌بندی:
در این مطالعه، افزودن 315 کیلوکالری به رژیم غذایی روزانه هیچ تأثیر منفی در وزن و ترکیب بدن نداشت. اندازۀ دور کمر زنانی که پسته مصرف می‌کردند اما مفدار بیشتری ریزمغذی دریافت می‌کردند کاهش یافت. هیچ تفاوتی در میزان دریافت انرژی یا میزان سیری بین زنانی که پسته یا بیسکوییت مصرف می‌کردند وجود نداشت. این مسئله می‌تواند به‌خاطر مقدارمساوی پروتئین و انرژی جذب‌شدۀ میان‌وعده‌ها باشد.
موادمغذی دریافتی:
پژوهشی برای ارزیابی آثار مصرف پسته در هر بعدازظهر در مصرف انرژی در وعده غذایی بعدی، سیری، و آنتروپومتری زنان سالم.
معرفی و اهداف:
آجیل‌ها، ازجمله پسته، سرشار از موادمغذی مانند فیبر، پروتئین، و چربی‌های اشباع‌نشده هستند که می‌توانند باعث افزایش میزان سیری و کاهش مصرف غذای دریافتی در وعده‌های غذایی بعدی شوند. مطالعات پیشین نشان می‌دهند که افزودن پسته به رژیم غذایی، با بهبود کنترل اشتها، باعث افزایش وزن نخواهد شد. مطالعۀ حاضر مصرف روزانۀ پسته به‌عنوان عصرانه در محل‌کار یا در خانه و تاثیر آن در اشتها، انرژی، مصرف موادغذایی، وزن، و ترکیبات بدن را بررسی کرده است.
مواد و رو‌ش‌ها:
این مطالعه‌ای غیرمداخله‌ای، آزمایشی، تصادفی، کنترلی و شامل دو گروه موازی متشکل از 30 زن 18-50ساله بود. طی دوره‌ای چهارهفته‌ای، گروه‌ها 56 گرم (315 کیلوکالری) پستۀ بوداده و کم‌نمک یا 56 گرم پستۀ خوش‌طعم مصرف کردند. این پژوهش تغییرات در شاخص‌های تن‌سنجی (وزن بدن، محیط کمر و لگن، نسبت محیط کمر به لگن، توده‌های چربی و بدون‌چربی، و نسبت توده‌های چربی به بدون‌چربی بدن)، مصرف روزانۀ انرژی، موادغذایی مغذی و ریزمغذی انتخاب‌شده را بعد از مصرف وعدۀ‌غذایی بعدازظهر ارزیابی کرد. میزان گرسنگی، تشنگی، سیری، و میل به غذاخوردن در هفتۀ1 و 4 ارزیابی شد.
نتایج:
تفاوت معناداری در دریافت انرژی عصرانه و یا در میزان گرسنگی افراد در این دو گروه وجود نداشت.
نه مصرف پسته تأثیری در وزن بدن داشت و نه مصرف بیسکوییت. برخلاف کالری‌های افزوده شده، شاخص‌های آنتروپومتری درطول مطالعه ثابت باقی ماندند. همچنین، اندازه دور کمر در زنانی که پسته مصرف کردند کاهش یافت.
چربی بدن در زنانی که پسته مصرف کرده بودند ثابت مانده بود، درحالی‌که افزایش چربی بدن زنانی که بیسکوییت مصرف کرده بودند آرام و ملایم بود. همچنین، توده‌های بدون‌چربی در زنانی که بیسکوییت مصرف کردند به‌آرامی کاهش یافته بود، درحالی‌که در زنانی که پسته مصرف کردند ثابت مانده بود. مصرف تیامین، ویتامین ب 6، مس، و پتاسیم در داوطلبانی که پسته مصرف کرده بودند در مقایسه با افرادی که بیسکوییت مصرف کرده بودند در هفتۀ اول و هفتۀ چهارم افزایش چشمگیری کرده بود.
جمع‌بندی:
هیچ تفاوتی در شاخص سیری این دو گروه وجود نداشت. این مسئله می‌تواند به‌خاطر مقدار یکسان انرژی و پروتئین موجود در این دو مادۀ غذایی باشد. این نکته در درک صحیح تأثیر مصرف آجیل در میزان سیری اهمیت دارند. در این مطالعه، افزودن 315 کیلوکالری روزانه به مواد غذایی مصرفی هیچ تأثیر منفی در وزن و ترکیبات بدن نداشت. افرادی که پسته را انتخاب کردند ریزمغذی‌های بیشتری دریافت کردند.