اثراث کائولین
چکیده
این مقاله به بررسی تأثیر پاشش برگی کائولین بر خسارت آفتاب سوختگی و خصوصیات کمی، کیفی و فیزیولوژیکی پسته رقم کله قوچی می‌پردازد. تنش‌های محیطی ناشی از گرمایش جهانی و تابش شدید نور خورشید به‌طور قابل‌توجهی بر تولید پسته اثر می‌گذارد. نتایج نشان می‌دهد که استفاده از کائولین به‌ویژه در غلظت 5 درصد و در زمان‌های مشخص (تیر، مرداد و شهریور) می‌تواند به کاهش خسارت‌های ناشی از آفتاب سوختگی و بهبود کیفیت محصول کمک کند.
مقدمه
- تنش‌های محیطی: تابش شدید نور و دماهای بالا باعث آفتاب سوختگی و کاهش کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی می‌شود.
- روش‌های مدیریت تنش: استفاده از سیستم‌های آبیاری و توری‌های رنگی هزینه‌بر هستند. به‌عنوان یک روش اقتصادی، استفاده از کائولین به عنوان یک پوشش محافظ مورد توجه قرار گرفته است.
- کائولین: ماده‌ای معدنی و غیرسمی که به بهبود کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی کمک می‌کند.
مواد و روش‌ها
- طراحی آزمایش: آزمایش به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی انجام شد.
- مراحل انجام آزمایش: درختان پسته با غلظت‌های مختلف کائولین (0، 3 و 5 درصد) پاشیده شدند و خصوصیات مختلف اندازه‌گیری شد.
نتایج
-
اثرات غلظت کائولین:
- غلظت 5 درصد کائولین بالاترین تأثیر را بر روی خصوصیات کمی (وزن میوه، وزن خشک میوه) و کیفی (درصد زودخندانی، آفتاب سوختگی و پوکی) داشت.
- پاشش کائولین موجب افزایش شاخص کلروفیل و رشد رویشی شاخه‌ها شد.
-
کاهش خسارت:
- با افزایش غلظت کائولین، درصد آفتاب سوختگی و پوکی دانه کاهش و کیفیت میوه بهبود یافت.
- پاشش کائولین به‌ویژه در زمان‌های تیر، مرداد و شهریور، به کاهش ریزش جوانه‌های زایشی کمک کرد و از ورود درختان به چرخه شدید سال‌آوری جلوگیری نمود.
پاشش کائولین با غلظت 5 درصد در تیر، مرداد و شهریور به‌طور مؤثری از خسارت‌های ناشی از آفتاب سوختگی می‌کاهد و بهبود قابل‌توجهی در خصوصیات کمی، کیفی و فیزیولوژیکی پسته رقم کله قوچی ایجاد می‌کند. این روش به‌عنوان یک راهکار اقتصادی و زیست‌محیطی برای مدیریت تنش‌های گرمایی در مناطق پسته‌کاری پیشنهاد می‌شود.
منبع: